Yıllardan beri binlerce defa yer değiştirenler yer değiştirip kendilerine tutunacak bir dal arayanlar o sistemden bu sisteme o ekolden öbür ekole koşuşup duranlar bütün bu çırpınıp durmaların fiyasko ile neticelendiğini görüyor ve şimdiye kadar hiç fiyasko görmemiş Hz. Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem mektebine koşuyorlar.insanların gönüllerini coşturacak kadar o gönüllere fer veren Efendiler Efendisini acaba kendi kıymeti ölçüsünde anlatabildik mi ..Hayır Eğer beşeriyet Onu tanısaydı Onun için mecnun olur yollara düşerdi ruhları Onun yad ı cemili sarınca burnunun direği sızlar ve gözleri yaşlarla dolardı dolardı da Onun pak semtine peygamberlik dünyasına tertemiz iklimine girebilmek için ürperir Onun aşkının ateşiyle yanan kalbinin küllerine hayat gelsin diye rüzgarın önüne katılır ve hep oraya doğru sürüklenirdi Akıl ve havsalamız alsa da almasa da sineler O Güneşe pervanedir.. çok yakın bir gelecekte şimdiye kadar bir türlü Ona koşamayıp da kış sinekleri gibi takılıp yolda kalan derbeder ve perişan akıllar yolda kalışlarına pişman olacak ve ellerini dizlerine vurarak Biz niye pervane olup Ona koşmadık diyeceklerdir. O zaman belki de birçoğu için her şey bitmiş olacak